27 Şubat 2012 Pazartesi

1. mektup


Bebeğim sen henüz yoksun. Daha gelmene ne kadar zaman var bilemiyorum ama seni heyecanla bekliyorum yanımda olacağın günü, seni ilk kucağıma alacağım anı, o mis kokunu içime doyasıya çekeceğim zamanı büyük bir heyecan ve hasretle bekliyorum. Baban ve ben seni her şeyden daha çok seveceğiz ve düşüneceğiz. Sen bizim ailemizin üçüncü ferdi,  sen bizim göz bebeğimiz,  nazar boncuğumuz olacaksın. Bana anne diyeceğin gün geldiğinde ki buna daha ne kadar zaman var bilemesem de heyecandan ölebilirim. O minik ayaklarının üzerinde duruşun, ilk adımların, ağzından dökülecek ilk sözcükler …. Daha bütün bunları yaşamak için çok zamana ihtiyacım var annecim.

Fakat seni düşünmeden duramıyorum. Ellerini, gözlerini, boyunu, kilonu hatta cinsiyetini merak ediyorum. Senin hangimize daha çok benzeyeceğini düşünüyorum. Baban kadar düşünceli, pozitif, hayata daima gülerek bakmanı, benim kadar hassas ve duygusal olmanı isterdim. Yüreğin daima sevgi dolu, yüzün hep ay parçası kadar parlak ve hayatın hep güzel olsun bebeğim .

Seni içimde ilk hissetmeye başladığım zaman hissedeceklerim, bunu babanla nasıl paylaşacağım ve sonrasında yaşayacaklarımız. Bütün bunların hayalini kurmak bile yaşamak gibi inan bana annecim. Sen daha yoksun bir parçan bende ama bunu bilmek seni hissetmem için yeterli değil mi? Sen benim bebeğim olacaksın benim parçam benim içimde yaşayacak benimle nefes alacaksın. Seni ben doyuracağım, geceleri ağlayarak uyandığında yanında olacağım. Doğduğun an, seni ben kucaklayacağım, hastalanacaksın belki Allah korusun başında sabahlayacağım, sana yabancı olduğun bu dünyada her şeyi öğretecek her zaman ama her zaman annecim yanında olacağım. Ömrüm yetiği sürece ömrümü sana ve babana adayacağım bir tanem.

Sen dünyanın en şanslı, en güzel ve en sevgi dolu yetişmiş bebeği büyüdüğünde ise en akıllı genç kızı/ delikanlısı olacaksın.

Kalp atışlarını işitmek, senin karnımda ki gelişimini görebilmek için doktora gittiğim her gün de sana karşı merakım bir kat daha büyüyecek eminim ve geçen her dakika sana kavuşabilmek için daha da sabırsızlanacağım biliyorum. Annen aslında çok aceleci biri yavrum. Bunu büyüdükçe sende anlayacaksın. Seni kucağıma almak, sıkıca sarılmak için sabırsızlanıyorum bebeğim.

Sen, hamile kaldığım andan itibaren 9 ay sonra bizim aramızda olacak, ailemize katılacaksın. İki kişi gittiğimiz hastaneden üç kişi döndüğümüz andan itibaren evimizi şenlendireceksin belki ama bence sen evlendiğimiz günden beri bizimlesin bir parçan babanda kalan parçan bende bebeğim ve sen henüz var olmasan da bizim bir parçamız ailemizin üyesisin. Bu yüzden sen yokken olan her şeyi sana yazacağım bebeğim sen her şeyi bilerek büyüyeceksin. Hamile olduğumu öğrendiğim tarih, doktora gittiğimiz ilk gün, cinsiyetini öğrendiğimiz zaman gibi nicelerini yazacağım sana .

Seni seviyorum bebeğim.

07.04.2010

Annen

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder